روش هاي پرداخت در معاملات بازرگاني

روشهاي مختلفي براي پرداخت در تجارت بين‌الملل وجود دارد كه شركتها بر حسب اينكه كالا يا خط توليد يا دانش في خريداري مي‌كنند، يكي از اين روشها را بر مي‌گزينند.
1- روشهائي که ريسک فروشنده زياد ولي ريسک خريدار کم است.
2- روشهايي که ريسک خريدار زياد ولي ريسک فروشنده کم است.

در روش اول معمولاً فروشنده کالا را ارسال مي نمايد و سپس وجه آن را از خريدار دريافت مي کند ولي در روش دوم فروشنده وجه کالا را قبل از ارسال کالا از خريدار دريافت مي نمايد.
به طور كلي دو گونه روش پرداخت در تجارت بين‌الملل وجود دارد :
در حال حاضر متداولترين و مهمترين شيوه پرداخت در معاملات بازرگاني شيوه اعتبارات اسنادي است که داراي مقررات خاصي مي باشد که به مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادي (UCP- 500) معروف است.
1- پرداخت از طريق عمليات اجرايي با نظارت سيستم‌بانكي :
در اين روش سيستم بانكي به عنوان يك مركز كنترل كننده تلاش مي‌كند تا ضمن ايجاد تسهيلات لازم براي تشويق خريداران و فروشندگان در عرصه بين‌المللي، از منافع طرفين به طور همزمان دفاع نمايد. در اين روش دو گونه اصلي پرداخت وجود دارد :
1-1) اسناد در مقابل پرداخت  / قبول بروات ارزي / وصول اسنادي
2-1) اعتبار اسنادي LC  
اسناد مورد قبول در اين روش
A) سفته : عبارت است از تعهدي رسمي كه در قالب يك فرم متحدالشكل ارزي يا ريالي كه در جهت انجام تعهد مبادله مي‌شود. سفته وسيله پرداخت نيست و فقط بابت تضمين مي‌باشد
B) حواله ارزي : فرم بانكي است كه در آن مبلغ معيني وجه از حساب خاص (خريدار) به حساب مقابل (فروشنده) منتقل مي‌گردد. البته حواله ارزي وسيله پرداخت است
C) برات : عبارت است از يك تعهد رسمي كه در برگيرنده تعهد متقابل بين خريدار و فروشنده است و در واقع يك روش غيرگشايش اعتبار ولي داراي ويژگيهاي خاص مي‌باشد. انواع برات عبارتند از:
C-1  برات استادي : كه به همراه فرم برات، اسنادي ضميمه مي‌شود
2-C برات ديداري‌ : كه سندي ضميمه فرم برات نيست و فقط خريدار برات را تاييد مي‌كند.
برات سه طرف دارد :
- صادر كننده برات
- برات گيرنده (بانك دريافت كننده برات)
- دارنده برات
2- پرداخت از طريق عمليات اجرايي بدون نظارت سيستم بانكي :
در صورتي كه خريدار و فروشنده نسبت به هم اطمينان زيادي داشته باشند (براي كاهش هزينه‌ها) به اين روش روي مي‌آورند. اين روش شامل دو گونه اصلي پرداخت مي‌باشد:
الف) روش پيش پرداخت
ب) روش حساب باز (اماني)
تعريف اعتبارات اسنادي : تعهدي است که بانک گشايش کننده اعتبار برعهده مي گيرد تا در قبال اخذ اسناد معيني که مورد درخواست متقاضي اعتبار است مطالبات ذينفع اعتبار يا فروشنده را بپردازد. اين پرداخت يا از طريق برات ارزي (B/E) و يا از طريق اعتبارنامه (L/C) صورت مي گيرد.
برات ارزي B/E توسط صادرکننده يا فروشنده نوشته شده و از طريق بانک ذينفع ارسال مي شود و توسط خريدار يا واردکننده قبول نويسـي مـي شود و صـادرکننده مـي تواند با ارائه اين سند به بانک خود بلافاصله مبلغ آن را دريافت کند اين برات قابل معامله است.
* اعتبارنامه L/C فرم قراردادي است که به موجب آن بانک بازکننده اعتبار بنا به درخواست خريدار يا واردکننده بانک ديگري را که بانک کارگزار نام دارد مجاز مي دارد که اگر فروشنده اسناد حمل کالاي مورد معامله را تسليم نمايد آن بانک حداکثر ميزان اعتبار را پرداخت نمايد. بانک کارگزار سپس اين اسناد را براي بانک خريدار ارسال مي کند. اعتبارنامه برخلاف برات قابل معامله نيست.
اعتبار اسنادي يوزانس (USANCE L/C) چيست ؟
يوزانس به معني مهلت، مدت، بهره پول و در عرف تجارت بين الملل به معناي معامله نسيه تضمين شده مي باشد. هزينه يوزانس همان بهره اي است که خريدار کالا (متقاضي اعتبار) علاوه بر قيمت کالا به خاطر مهلت داده شده مي پردازد.
فاينانس (Finance) چيست ؟
در مواقعي که فروشنده کالا حاضر به قبول اعتبار اسنادي يوزانس نمي گردد معمولاً خريدار از يک شرکت مالي درخواست مي کند که وارد معامله شده و وجه معامله را به فروشنده نقداً پرداخت کند و در سررسيد يوزانس، اصل و بهره مبلغ را از خريدار کالا اخذ نمايد.
اين موسسات را Financer (تامين کننده مالي يا سرمايه گذار) مي گويند.